Rękawice ochronne ze skóry koźlej Lahti Pro 8

Parametry techniczne produktu Rękawice ochronne ze skóry koźlej Lahti Pro 8

• Materiał: skóra kozia, bawełna, spandex.
• Wykonanie części chwytnej z jednego kawałka skóry zwiększa trwałość rękawicy.
• Wierzchnia część rękawicy wykonana jest z elastycznego materiału i zapewnia idealne dopasowanie do dłoni.
• Szeroki zakres zastosowań (np. motoryzacja, rekreacja, ogrodnictwo, prace magazynowe).
• Posiadają certyfikat CE oraz spełniają normę: EN 388 - rękawice chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi, EN 420 – rękawice ochronne.

Kategoria II rękawice zapewniające poziom ochrony przy pracach o średnim ryzyku uszkodzenia. Rękawice należące do tej kategorii używane są w sytuacjach, gdzie ryzyko nie jest klasyfikowane jako niskie, ani bardzo wysokie. Produkty należące do kategorii II najczęściej zapewniają ochronę przed chemikaliami oraz uszkodzeniami mechanicznymi - rodzajami ryzyka bardzo szeroko rozpowszechnionego w większości prac przemysłowych. Do grupy tej zaliczane są również rękawice chroniące przed zimnem i ciepłem. Najczęściej spotykana norma określająca przyporządkowanie rękawicy do kategorii II, to norma EN388.

EN420 w niniejszej normie określono wymagania ogólne i odpowiednie procedury badawcze dotyczące projektowania i konstrukcji rękawic, odporności materiałów rękawicy na przenikanie wody, nieszkodliwości, wygody użytkowania i skuteczności, znakowania i informacji dostarczanych przez producenta, które mają zastosowanie do wszystkich rękawic ochronnych. Norma może być również stosowana w odniesieniu do ochraniaczy ramion i rękawic trwale połączonych z obudowami bezpieczeństwa.

EN388 rękawice chroniące przed zagrożeniami mechanicznymi. Norma EN388 ma zastosowanie do wszystkich typów rękawic w zakresie zagrożeń fizycznych i mechanicznych przez ścieranie, przecięcie ostrym przedmiotem, przekłucie i rozdzieranie. Norma ta nie ma zastosowania do rękawic odpornych na wibracje. Odporność na ścieranie 3 (trzy). Określona przez ilość cykli niezbędnych do wykonania aż do przekłucia próbki produktu. Odporność na przecięcie 1 (jeden). Określona przez ilość cykli niezbędnych do przecięcia próbki przy stałej prędkości. Wytrzymałość na rozdzieranie 2 (dwa). Jest to siła minimalna niezbędna do rozdarcia próbki. Odporność na przekłucie 2 (dwa). Jest to siła niezbędna do przekłucia próbki za pomocą znormalizowanego stalowego trzpienia.